Eindelijk was daar dan toch Ilja Leonard Pfeijffer. Nadat Deventer Literair de eerste geplande bijeenkomst moest cancelen, konden we nu eindelijk de bestseller auteur begroeten. Speciaal overgevlogen uit Florence en nu bij ons in de bomvolle en sfeervolle Oude Mariakerk.
Liefst 230 kaarten waren er verkocht. Pfeijffer, ooit begonnen als dichter, maakte al wel enkele keren zijn opwachting op het Deventer Tuinfeest. Maar inmiddels is de schrijver het pad van de romancier ingeslagen. En bij ons was hij om te vertellen over zijn leven, maar natuurlijk ook over zijn veelbesproken boek Grand Hotel Europa. En uitverkocht, zondag 25 september. “Een feest om hier te mogen zijn” laat hij zich ontvallen.
Pfeijffer vertelt over zijn lange fietstocht. Jaren geleden, van Nederland naar Italië. “Ik sloeg bij Marseille linksaf, waarbij ik Genua passeerde en verliefd werd op de stad.” En later werd hij ook verliefd op Stella, zijn grote liefde. “En Clio uit het boek is niet Stella” houdt hij de toehoorders voor. “Het boek is wel opgedragen aan Stella, omdat zij met haar studie van Vannelli als kunsthistorica wel een belangrijke inspiratiebron was.”
Ook het onderwerp massatoerisme wordt aangesneden. “Dé toerist, dat is altijd de ander” opent hij snedig. Pfeijffer verhaalt over de gevolgen van het massatoerisme. Hoe het de oorspronkelijke bewoners verjaagt uit steden, zoals Venetië. Of polariseert, waarbij hij zich een literaire avond in Giethoorn herinnert.
“Heeft de corona-periode tot zelfreflectie geleid?” wil een van de bezoekers weten. Pfeijffer denk van niet. “Het is meer een generale repetitie voor andere problemen.” Vanuit Italië, met een zekere distantie, blijft hij ook alles in Nederland scherp volgen. En uit hij zijn zorgen. Onder andere over ons democratische bestel. “Let er op, ook dat kan eindig zijn.”
Aan het eind van de middag in Deventer keert de aandacht nog een keer terug naar zijn besteller Grand Hotel Europa. Was het zijn beste boek? “Nee” zegt hij “Je moet altijd schrijven alsof het eerstvolgende boek het beste is.”
Gerco Grevers
